Ik schrijf regelmatig stukjes over wat ik beleef met mijn fotografie avonturen, maar in deze blog wil ik wat dieper op de technieken ingaan waardoor een saaie polder een enorm sfeervolle omgeving wordt en je dit kan overbrengen door middel van een foto.  Iedereen die een beetje serieus fotografeert weet wat er bedoeld wordt met de term gouden uur en ochtendnevel. Wat zijn de momenten waarop je dit soort momenten het beste kan vastleggen? En wat zijn de onderwerpen die je kan gebruiken om een sterke foto te krijgen? 

Afgelopen zondagochtend was het weer zover, een magische ochtend in de polder die vaker voorkomt dan je denkt. Je moet er alleen wel wat voor over hebben. 

Deze blog schrijf ik vanuit mijn eigen ervaring als hulp voor fanatieke amateurfotografen die graag een stap verder willen komen met hun fotografie. Sinds 2014 ben ik fanatiek bezig met het uitoefenen van mijn passie. In de beginjaren was mijn blik vooral gericht op andere fotografen die ik als voorbeeld stelde voor mezelf. Hoe lukte hun het om altijd maar de mooiste foto’s te maken en te publiceren? Waarom lukte mij dat niet? 

Na het volgen van een workshop begonnen mijn ogen open te gaan. Waarom keek ik naar andere fotografen? Wat was het wat mij aansprak in hun foto’s? Waarom wilde ik dat zelf ook? Het werd me al snel duidelijk dat er meerdere factoren bij kwamen kijken.

Een van de meest belangrijke factoren die je nodig hebt als landschapsfotograaf is de kennis van het weer en het leren lezen van weerkaarten. Nu zal ik daar niet teveel over uitweiden, er zijn al genoeg goede artikelen geschreven welke rol dit speelt in het bepalen van de locatie en de keuze om wel of niet er op uit te gaan. 

Nederland heeft de afgelopen weken een heuse winterinval gekend. Het begon op zaterdagochtend 24 februari toen Wijdenes als locatie op de agenda stond. Die ochtend was het rond het vriespunt en waaide er een stevige oostenwind over het IJsselmeer. Ik heb zelden op een locatie gestaan waar het water op de rotsen stuk sloeg en de spray direct bevroor. Het was ook bijna onmogelijk om thuis te komen met een acceptabele foto door de spray die continue de filters lastig viel en de lens. Op dat moment kon ik niets anders doen dan de ISO waarde opschroeven en uit de hand te gaan fotograferen. Wat ik niet kon vermoeden, is dat dit het begin was van een week waarin fotograferend Nederland zich zou gaan gedragen als opgeschoten pubers op hun eerste stapavond ;).

Wat heb jij over voor comfort?

De afgelopen weken is het in de ochtenduren behoorlijk fris geweest. Sommige dagen hadden moeite om boven nul uit te komen. Een van die ochtenden was een memorabele ochtend aan het IJsselmeer, waarbij ik in mijn waadpak 1 ½ uur in het ijskoude water heb gestaan. Deze ochtend zal ik niet snel vergeten. Niet alleen omdat de omstandigheden geweldig waren, maar ook omdat ik een uur nadat ik het water uit was nog steeds last van kouden voeten had. 

De maand januari is een geweldige maand geweest. Ik ben nu 5 jaar serieus bezig met fotografie, maar de laatste 2 maanden ben ik echt gas aan het geven. Dit wordt geen blog waarbij ik mezelf op de borst ga slaan, maar een blog die hopelijk iedereen inspireert om nooit op te geven, altijd in jezelf te blijven geloven en open te staan voor alles. Je moet af en toe een stap durven te maken die niet in je comfortzone ligt en energie te blijven geven in dingen die je leuk vindt. 

Ik ben begonnen met het geven van individuele workshops. Inmiddels heb ik er een paar mogen geven op verschillende locaties. De reacties zijn enthousiast en er is niets fijner dan de opgedane kennis in fotografie in de praktijk over te kunnen brengen. Ik heb lang getwijfeld of ik wel de juiste persoon ben om workshops te gaan geven. Op een gegeven moment moet je de stap durven nemen nadat je meerdere keren gehoord hebt dat je met passie over fotografie kan vertellen. Ik heb bewust gekozen om te gaan voor individuele workshops. Er is geen afleiding van andere cursisten, de volledige aandacht gaat naar de persoon die wilt leren en je hebt de tijd om alle vragen te kunnen beantwoorden d.m.v. van praktijkvoorbeelden. Het is intensief, maar het resultaat is maximaal.

De tijd staat niet stil, maar voor mijn gevoel is het de afgelopen 3 maanden wel erg snel gegaan. Inmiddels heeft de herfst alweer bijna het land verlaten en staat de winter voor de deur. De afgelopen maanden ben ik behoorlijk druk geweest op fotografie gebied. Bijna elk weekend ben ik er op uitgegaan, dat doe ik telkens vaker met mijn foto maatje Marcel, en ben ik veel dingen wezen uitzoeken met hoe ik mijn fotografie nog meer onderdeel kan laten worden van mijn leven zonder dat het sociale leven eronder gaat lijden. De meesten van jullie zullen weten dat ik graag mijn kennis wil overbrengen op anderen. Dit gaat dan al snel lijken op het geven van workshops. Die plannen heb ik zeker niet in de ijskast gezet, maar er komt meer bij kijken dan ik vooraf had bedacht.  

Ik ben geboren en getogen in Zaandam, 40 jaar geleden. Zaandam ligt strategisch gelegen tussen de kust en, de weilanden en het IJsselmeer. Voor mij is het dan ook een perfecte uitvalsbasis om te gaan fotograferen. De Zaanse Schans ligt bijvoorbeeld op een steenworp afstand van mijn huis, dus dat is een locatie waar je al snel heen gaat. 

De laatste tijd ben ik aan het nadenken over andere locaties. Ik heb het gevoel dat ik vaak terugkom naar bekende, reeds vaak gefotografeerde locaties. Het voordeel hiervan is dat je een locatie door en door kent om met een "wauw" foto terug te komen, maar saaiheid en een verlies van inspiratie ligt op de loer. 

Wat is het dan een zegen om benaderd te worden door Iamsterdam met het voorstel om 3 dagen lang hun social media accounts over te nemen. De opdracht was simpel, laat meer zien van de omgeving van Amsterdam. 

Dit jaar staat de herfst omcirkeld in mijn agenda, en dan met name oktober en november. Ik heb zelden zo uitgekeken naar een seizoen als dit jaar. 

De herfst heeft voor mij iets magisch. Vroeger als kind in de herfstvakantie vond ik niets leuker dan een hut bouwen van herfstbladeren. Lekker ravotten in de bladeren, genieten van het buiten zijn, geweldig was dat. 30 Jaar later is er niet zo veel veranderd, tenminste, ik bouw geen hutten meer van bladeren, en ik loop ook niet als een gek te rennen door de bladeren heen. Maar het genieten van het buiten zijn is er nog steeds. De wereld om je heen is aan het veranderen en laat zijn mooiste kleuren zien. 

Mensen die mij kennen weten dat ik er van kan genieten om buiten te zijn. Tegenwoordig doe ik dat met mijn fotocamera, statief, rugzak en alles wat ik nodig heb om te fotograferen. 

Nachtfotografie is een aparte vorm van fotografie. Waar je in de landschapsfotografie veel werkt met filters en enkelvoudige belichtingen is het niet ongewoon om in de nachtfotografie te werken met meervoudige belichtingen. 

Nachtfotografie is in mijn ogen moeilijker dan de fotografie overdag. Het is een open deur, maar in de nacht heb je minder natuurlijk licht tot je beschikking om mee te spelen. Waar ik overdag met een iso waarde van 100 fotografeer kan het gebeuren dat ik 's nachts meer dan eens de iso waarde naar 3200 breng. De iso waarde is een kunstmatige manier om de sensor meer licht te laten opnemen. Het voordeel van 's nachts fotograferen is dat je geen filters hoeft te gebruiken om de belichting onder controle te krijgen en in balans te brengen. 's Avonds en 's nachts heb je simpelweg te maken met een donkere lucht die net zo donker is als de grond. Het verhogen van de iso waarde zorgt er ook voor dat de sterren bij een heldere hemel goed zichtbaar worden. 

Wat ik persoonlijk leuk vind om te doen is een sterrenspoor fotograferen. Een sterrenspoor is niets anders dan laten zien wat de draaibeweging van de aarde is t.o.v. de sterren. Dit zou je met 1 foto kunnen laten zien d.m.v. een extreem lange sluitertijd van 30 minuten tot een uur. Dit is echter niet aan te raden om de reden dat een extreem lange sluitertijd ervoor zorgt dat de sensor in de camera behoorlijk warm gaat worden. Nadeel hiervan is dat er condensvorming op de lens kan ontstaan en in de camera met alle gevolgen van dien. Daarnaast is het risico op ruisvorming extra groot. Ik zelf kies er voor om 99 beelden te maken met een sluitertijd van 25 seconden maximaal. Na elke foto laat ik de camera 5 seconden afkoelen. 

Soms zie je foto's voorbij komen waarbij je het gevoel hebt dat je midden in de foto staat. Ik heb dat zelf altijd erg fascinerend gevonden, want hoe krijgt de fotograaf je zover dat je dat gevoel krijgt bij een foto? Toen ik nog niet veel fotografeerde was ik eigenlijk nooit echt tevreden met de foto's die ik maakte. Hoe kwam dat toch? Waarom kan ik niet de foto's maken die mij zo aanspreken? Ik kwam er als snel achter dat het fotograferen midden op de dag niet ideaal was om tot een bepaalde dromerige sfeer te komen. 

Na veel lezen en proberen is gebleken dat fotograferen in de vroege ochtend voor mij het best werkt. Vooral in de lente en de herfst zijn de omstandigheden vaak aanwezig die ik nodig heb. Hoe komt dat dan? In de lente en de herfst is de dagelijkse temperatuur gang het grootst, dat wil zeggen dat je overdag nog heerlijke temperaturen kan hebben en met een heldere rustige nacht gaat de nacht temperatuur nog flink omlaag. Hierdoor kan er in goede vochtige omstandigheden grondmist ontstaan. 

Ik schrijf regelmatig stukjes over wat ik beleef met mijn fotografie avonturen, maar in deze blog wil ik wat dieper op de technieken ingaan waardoor een saaie polder een enorm sfeervolle omgeving wordt en je dit kan overbrengen door middel van een foto.  Iedereen die een beetje serieus fotografeert weet wat er bedoeld wordt met de term gouden uur en ochtendnevel. Wat zijn de momenten waarop je dit soort momenten het beste kan vastleggen? En wat zijn de onderwerpen die je kan gebruiken om een sterke foto te krijgen? 

Afgelopen zondagochtend was het weer zover, een magische ochtend in de polder die vaker voorkomt dan je denkt. Je moet er alleen wel wat voor over hebben. 

Polderlandschappen zijn niets meer en niets minder dan groene velden gescheiden van elkaar door kleine slootjes met af en toe een hek. Een inspiratieloos vlak landschap waar je midden op de dag, buiten de aanwezige dieren, niet wilt fotograferen, zeker geen landschapsfotografie. Aangezien de weilanden door slootjes worden gescheiden is de omgeving altijd waterrijk. Het grote voordeel hiervan is dat na warme dagen het water in de slootjes in de nacht gaat verdampen. Dit zorgt voor een mooie deken van nevel in de ochtenden mits de atmosfeer rustig is, dus als er weinig tot zeer weinig wind is. Juist dit zijn de ochtenden waarbij mijn wekker in de zomermaanden gerust om 3 uur 's nachts afgaat. Juist voor zonsopgang zitten we op het koelste moment van de nacht/dag. 

Zorg ervoor dat je dan ruim op tijd voordat de zon opkomt in het veld staat. Je hebt dan alle tijd om een sterk onderwerp uit te zoeken in het kale landschap. Als je dan aankomt op je locatie dan sta ik meestal eerst 5 minuten te genieten van het magische landschap wat zich voor mijn ogen aan het ontvouwen is. De nevel wordt telkens dikker en komt telkens hoger tot een meter of 2 boven de grond. 

Deze blog schrijf ik vanuit mijn eigen ervaring als hulp voor fanatieke amateurfotografen die graag een stap verder willen komen met hun fotografie. Sinds 2014 ben ik fanatiek bezig met het uitoefenen van mijn passie. In de beginjaren was mijn blik vooral gericht op andere fotografen die ik als voorbeeld stelde voor mezelf. Hoe lukte hun het om altijd maar de mooiste foto’s te maken en te publiceren? Waarom lukte mij dat niet? 

Na het volgen van een workshop begonnen mijn ogen open te gaan. Waarom keek ik naar andere fotografen? Wat was het wat mij aansprak in hun foto’s? Waarom wilde ik dat zelf ook? Het werd me al snel duidelijk dat er meerdere factoren bij kwamen kijken.

Een van de meest belangrijke factoren die je nodig hebt als landschapsfotograaf is de kennis van het weer en het leren lezen van weerkaarten. Nu zal ik daar niet teveel over uitweiden, er zijn al genoeg goede artikelen geschreven welke rol dit speelt in het bepalen van de locatie en de keuze om wel of niet er op uit te gaan. 

Wat voor mij bepalend is geweest is de ervaring die je opdoet in het veld. Simpel gezegd, de uren maken met fotograferen om te “snappen” wat een foto mooi en goed maakt. Waarom werken bepaalde locaties niet? Natuurlijk is het tegenwoordig zo dat er veel gefotografeerd wordt op vaak dezelfde locaties. Het is prima om te kijken naar andere fotografen om inspiratie op te doen. De grootste valkuil is om ervoor te zorgen dat je niet gaat kopiëren maar je eigen “ding” gaat doen.

Dit leer je door bewust met je fotografie bezig te zijn. Het totale plaatje moet voor jezelf gaan kloppen. Welke voorbereiding maak je om een locatie uit te zoeken met het licht waarvan jij denkt dat het het mooist is. Hoe ga je op zoek naar nieuwe locaties? Welke tijd kan en wil je daarin investeren? Het is niet alleen maar investeren in materiaal, maar wat belangrijker is om te investeren in je locatie database en het kunnen “lezen” van de omstandigheden die je nodig hebt om tot de ultieme foto te komen. 

Zodra je dit onder de knie gaat krijgen moet je ook gaan nadenken om jezelf te gaan promoten. Voor mij is dat misschien wel het moeilijkste geweest. Je gaat je eigen website maken, je maakt gebruik van social media als Instagram en Facebook en tal van andere platformen om je foto’s te laten zien. Wees hierbij kritisch. Laat alleen je mooiste werk zien. Alleen dan val je op in de grote massa.